อาการคันผิวหนังเวลากลางคืน

อาการคันกลางคืนเกิดจากอะไร

​

อาการคันผิวหนังเวลากลางคืนสามารถเกิดจากหลายสาเหตุที่ไม่เกี่ยวข้องกับโรคผิวหนังติดเชื้อ เช่น

​

1. ผิวแห้ง (Xerosis)

   • ผิวหนังที่แห้งสามารถทำให้เกิดอาการคันมากขึ้นในเวลากลางคืน เนื่องจากอากาศเย็นและแห้ง หรือการใช้เครื่องทำความร้อนภายในบ้าน

   • การรักษา: ใช้ครีมหรือโลชั่นที่มีส่วนผสมของมอยส์เจอไรเซอร์ที่เข้มข้น ทาหลังอาบน้ำและก่อนนอน

2. ปฏิกิริยาต่อสารเคมี

   • สารเคมีในสบู่, น้ำหอม, ผงซักฟอก หรือผลิตภัณฑ์ดูแลผิวต่าง ๆ อาจทำให้ผิวหนังเกิดการระคายเคืองและคัน

   • การรักษา: ใช้ผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีสารเคมีที่เป็นอันตรายหรือสารกันเสียที่แรง และเลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่ออกแบบสำหรับผิวแพ้ง่าย

3. ภาวะภูมิแพ้ (Allergies)

   • การแพ้สารที่อยู่ในสิ่งแวดล้อม เช่น ฝุ่น, ขนสัตว์ หรือสารเคมีในที่นอน สามารถทำให้เกิดอาการคันเวลากลางคืนได้

   • การรักษา: ใช้ยาต้านฮิสตามีน (antihistamines) ก่อนนอน และพยายามหลีกเลี่ยงสารที่แพ้

4. ภาวะสภาวะภูมิคุ้มกันอ่อนแอ (Eczema หรือ Atopic Dermatitis)

   • โรคผิวหนังภูมิแพ้สามารถทำให้อาการคันแย่ลงในตอนกลางคืน

   • การรักษา: ใช้ยาทาสเตียรอยด์หรือยาต้านฮิสตามีนตามที่แพทย์สั่ง และรักษาความชื้นของผิวด้วยมอยส์เจอไรเซอร์

5. ปัจจัยทางจิตวิทยา

   • ความเครียดหรือความวิตกกังวลสามารถทำให้อาการคันผิวหนังแย่ลงในเวลากลางคืน

   • การรักษา: ใช้เทคนิคการผ่อนคลาย, การฝึกหายใจลึก ๆ หรือการทำสมาธิก่อนนอน

6. ภาวะเรื้อรังของโรคอื่น ๆ

   • โรคเรื้อรังบางอย่าง เช่น เบาหวาน, โรคตับ, โรคไต สามารถทำให้เกิดอาการคันที่แย่ลงในเวลากลางคืน

   • การรักษา: ควบคุมโรคเรื้อรังนั้น ๆ และปรึกษาแพทย์เพื่อหาวิธีการบรรเทาอาการคัน
      

ถ้าอาการคันผิวหนังเวลากลางคืนรบกวนการนอนหลับหรือเป็นมากเกินไป ควรปรึกษาแพทย์เพื่อการวินิจฉัยและการรักษาที่เหมาะสม อย่างไรก็ตาม ปัญหาที่มักเจอทั่วไปคืออาการผิวแห้งคันและอาการภูมิแพ้

 

​

ภาวะผิวแห้ง (Xerosis)

​

ภาวะผิวแห้ง (Xerosis) ที่นำไปสู่อาการคันเวลากลางคืน มีการเปลี่ยนแปลงและกลไกทางชีววิทยาหลายประการที่เกี่ยวข้อง ดังนี้

 

กลไกทางชีววิทยาของผิวหนังในภาวะผิวแห้ง

1. การสูญเสียน้ำจากผิวหนัง (Trans-Epidermal Water Loss: TEWL)

   • ผิวหนังที่แห้งเกิดจากการสูญเสียน้ำมากกว่าปกติผ่านชั้นผิวหนัง โดยเฉพาะชั้น Stratum Corneum (ชั้นบนสุดของผิวหนัง)

   • เมื่อผิวสูญเสียน้ำมาก ชั้น Stratum Corneum จะสูญเสียความชื้นและความยืดหยุ่น ทำให้เกิดการแตกแห้งและเป็นขุย

2. การลดลงของสารเคลือบผิว (Natural Moisturizing Factors: NMFs)

   • NMFs ประกอบด้วยกรดอะมิโน, ยูเรีย, แลคติกแอซิด และสารอื่น ๆ ที่ช่วยรักษาความชื้นของผิวหนัง

   • ในภาวะผิวแห้ง ปริมาณของ NMFs จะลดลง ทำให้ผิวหนังสูญเสียความชุ่มชื้นและเกิดการระคายเคือง

3. การทำลายชั้นลิพิด (Lipid Barrier)

   • ชั้นลิพิดในผิวหนังประกอบด้วยเซราไมด์, คอเลสเตอรอล และกรดไขมันอิสระ ซึ่งช่วยรักษาความชุ่มชื้นและป้องกันการสูญเสียน้ำ

   • การลดลงของลิพิดในชั้นผิวหนังจะทำให้การสูญเสียน้ำเพิ่มขึ้นและผิวแห้งเกิดได้ง่ายขึ้น

 

กลไกที่นำไปสู่อาการคัน

1. การกระตุ้นของปลายประสาท (Nerve Endings)

   • เมื่อผิวแห้งและแตกแห้งจะทำให้ปลายประสาทในผิวหนังถูกกระตุ้นมากขึ้น

   • การกระตุ้นนี้ทำให้เกิดสัญญาณไฟฟ้าส่งไปยังสมอง ทำให้เรารู้สึกคัน

2. การอักเสบ (Inflammation)

   • การแตกแห้งของผิวหนังสามารถกระตุ้นกระบวนการอักเสบในผิวหนัง โดยปล่อยสารเคมีต่าง ๆ เช่น ฮีสตามีน (Histamine) ซึ่งเป็นตัวกลางสำคัญที่ทำให้เกิดอาการคัน

   • การอักเสบนี้สามารถทำให้อาการคันแย่ลง โดยเฉพาะในเวลากลางคืนเมื่อร่างกายไม่มีสิ่งอื่นรบกวนและมีการรับรู้ที่ชัดเจนมากขึ้น

3. วงจรการเกาและการระคายเคือง (Itch-Scratch Cycle)

   • เมื่อเกิดอาการคัน เรามักจะเกาเพื่อบรรเทา แต่การเกาจะทำให้ผิวหนังเกิดการระคายเคืองและอักเสบมากขึ้น

   • วงจรนี้ทำให้เกิดการคันมากขึ้นและอาจทำให้ผิวหนังถูกทำลายและแห้งเพิ่มขึ้น

 

ปัจจัยที่ทำให้อาการคันแย่ลงในเวลากลางคืน

1. การเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิและความชื้น

   • อากาศเย็นและแห้งในเวลากลางคืนสามารถทำให้ผิวแห้งและคันเพิ่มขึ้น

2. การขาดการกระตุ้นทางประสาทสัมผัสอื่น ๆ

   • ในเวลากลางคืน เมื่อร่างกายไม่มีสิ่งอื่นรบกวน การรับรู้ความรู้สึกคันจะชัดเจนมากขึ้น

3. การเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนและการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติ

   • การเปลี่ยนแปลงในระดับฮอร์โมนและการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติในเวลากลางคืนสามารถทำให้เกิดอาการคันเพิ่มขึ้น

 

การรักษาและป้องกันภาวะผิวแห้งและอาการคันที่เกี่ยวข้องนี้รวมถึงการใช้มอยส์เจอไรเซอร์ที่มีส่วนผสมที่ช่วยรักษาความชุ่มชื้นและเสริมสร้างชั้นลิพิดของผิวหนัง รวมถึงการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสม เช่น การเพิ่มความชื้นในอากาศและหลีกเลี่ยงการอาบน้ำที่ร้อนเกินไป

 

 

ปฏิกิริยาต่อสารเคมี

 

การเกิดอาการคันเวลากลางคืนที่มีสาเหตุมาจากปฏิกิริยาต่อสารเคมีในสบู่, น้ำหอม, ผงซักฟอก หรือผลิตภัณฑ์ดูแลผิวอื่น ๆ เกิดจากกลไกทางชีววิทยาของผิวหนังที่เกี่ยวข้องกับการระคายเคืองและการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกัน ดังนี้

กลไกทางชีววิทยาของปฏิกิริยาต่อสารเคมี

1. การกระตุ้นการระคายเคืองผิวหนัง (Irritation)

   • สารเคมีที่มีความเข้มข้นสูงหรือมีคุณสมบัติเป็นกรด-ด่างที่รุนแรงสามารถทำลายชั้นลิพิดของผิวหนัง ทำให้ผิวหนังสูญเสียความชุ่มชื้นและทำให้เกิดการแตกแห้ง

   • การทำลายชั้นลิพิดยังทำให้ผิวหนังสูญเสียเกราะป้องกันตามธรรมชาติ ส่งผลให้สารเคมีสามารถแทรกซึมเข้าสู่ชั้นผิวหนังที่ลึกลงและทำให้เกิดการระคายเคือง

2. การตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกัน (Immune Response)

   • เมื่อสารเคมีที่เป็นอันตรายเข้ามาสัมผัสกับผิวหนัง เซลล์ผิวหนังที่เรียกว่า เคอราทิโนไซต์ (Keratinocytes) จะปล่อยสารเคมีสื่อสารที่เรียกว่าไซโตไคน์ (Cytokines) เพื่อแจ้งเตือนระบบภูมิคุ้มกัน

   • การตอบสนองนี้จะกระตุ้นเซลล์เม็ดเลือดขาวและเซลล์ภูมิคุ้มกันอื่น ๆ ให้เข้าสู่พื้นที่ที่ถูกระคายเคือง ทำให้เกิดการอักเสบและปล่อยสารเคมี เช่น ฮีสตามีน (Histamine) ที่ทำให้เกิดอาการคัน

3. การกระตุ้นของปลายประสาท (Nerve Endings)

   • สารเคมีที่เข้าสู่ผิวหนังจะกระตุ้นปลายประสาทสัมผัสในผิวหนัง ทำให้เกิดการส่งสัญญาณประสาทไปยังสมองซึ่งแปลผลเป็นความรู้สึกคัน

   • การกระตุ้นปลายประสาทนี้สามารถรุนแรงขึ้นในเวลากลางคืนเนื่องจากการไม่มีสิ่งรบกวนอื่น ๆ ทำให้การรับรู้ความรู้สึกคันชัดเจนมากขึ้น

   •  

การรักษาและป้องกัน

1. การใช้ผลิตภัณฑ์ที่ไม่มีสารเคมีที่เป็นอันตราย

   • เลือกใช้ผลิตภัณฑ์ที่ปราศจากสารกันเสียที่รุนแรง, สีสังเคราะห์, และน้ำหอม ซึ่งมักเป็นสารที่ทำให้เกิดการระคายเคืองและแพ้

   • ผลิตภัณฑ์สำหรับผิวแพ้ง่ายมักมีสูตรที่อ่อนโยนและมีส่วนผสมที่ช่วยรักษาความชุ่มชื้นของผิวหนัง เช่น กลีเซอรีน, อะโลเวรา และเซราไมด์

2. การหลีกเลี่ยงสารที่ก่อให้เกิดการระคายเคือง

   • หลีกเลี่ยงการใช้สบู่ที่มีค่า pH สูงหรือสารที่มีความเข้มข้นสูง

   • เลือกใช้ผงซักฟอกและน้ำยาปรับผ้านุ่มที่ออกแบบสำหรับผิวแพ้ง่าย

3. การดูแลผิวหนังเพื่อรักษาความชุ่มชื้น

   • ใช้มอยส์เจอไรเซอร์เป็นประจำ โดยเฉพาะหลังการอาบน้ำ เพื่อช่วยเสริมสร้างชั้นลิพิดและป้องกันการสูญเสียน้ำ

   • หลีกเลี่ยงการอาบน้ำที่ร้อนเกินไปและใช้น้ำอุ่นแทน

 

การป้องกันและดูแลผิวหนังอย่างเหมาะสมสามารถลดอาการคันที่เกิดจากปฏิกิริยาต่อสารเคมีและช่วยรักษาสุขภาพผิวหนังในระยะยาว

 

​

ภาวะภูมิแพ้ (Allergies)

​

ภาวะภูมิแพ้ (Allergies) ที่นำไปสู่อาการคันเวลากลางคืน เกิดจากกลไกทางชีววิทยาของผิวหนังและระบบภูมิคุ้มกันที่ตอบสนองต่อสารก่อภูมิแพ้ที่อยู่ในสิ่งแวดล้อม เช่น ฝุ่น, ขนสัตว์ หรือสารเคมีในที่นอน เมื่อร่างกายได้รับสารก่อภูมิแพ้เหล่านี้ เซลล์ในระบบภูมิคุ้มกันจะถูกกระตุ้นและปล่อยสารเคมีต่าง ๆ ที่นำไปสู่การอักเสบและอาการคัน

​

กลไกทางชีววิทยาของภาวะภูมิแพ้

1. การกระตุ้นเซลล์ภูมิคุ้มกัน (Immune Cell Activation)

   • เมื่อสารก่อภูมิแพ้เข้าสู่ร่างกาย เซลล์ภูมิคุ้มกันชนิดหนึ่งที่เรียกว่า มาสต์เซลล์ (Mast Cells) จะถูกกระตุ้นให้ปล่อยสารเคมีหลายชนิด รวมถึงฮีสตามีน (Histamine)

   • ฮีสตามีนเป็นสารที่ทำให้หลอดเลือดขยายตัวและเพิ่มความสามารถในการซึมผ่านของผนังหลอดเลือด ส่งผลให้เกิดอาการบวมและคัน

2. การปล่อยสารเคมีสื่อสาร (Chemical Mediators Release)

   • นอกจากฮีสตามีน มาสต์เซลล์ยังปล่อยสารเคมีสื่อสารอื่น ๆ เช่น โปรสตาแกลนดิน (Prostaglandins) และไลโคทรีนส์ (Leukotrienes) ซึ่งมีบทบาทในการกระตุ้นการอักเสบและการคัน

   • สารเคมีเหล่านี้จะทำให้เส้นประสาทที่รับรู้ความรู้สึกคันถูกกระตุ้นมากขึ้น ทำให้เกิดอาการคันที่รุนแรงขึ้น

3. การกระตุ้นของปลายประสาท (Nerve Endings)

   • เมื่อมีการปล่อยฮีสตามีนและสารเคมีอื่น ๆ จากมาสต์เซลล์ ปลายประสาทที่อยู่ในผิวหนังจะถูกกระตุ้นและส่งสัญญาณประสาทไปยังสมอง ทำให้รู้สึกคัน

   • การกระตุ้นปลายประสาทนี้สามารถรุนแรงขึ้นในเวลากลางคืน เนื่องจากไม่มีสิ่งรบกวนอื่น ๆ ทำให้การรับรู้ความรู้สึกคันชัดเจนมากขึ้น

 

การรักษาและป้องกัน

1. การใช้ยาต้านฮีสตามีน (Antihistamines)

   • ยาต้านฮีสตามีนช่วยลดการปล่อยฮีสตามีนจากมาสต์เซลล์และลดการกระตุ้นของปลายประสาท ทำให้อาการคันลดลง

   • การใช้ยาต้านฮีสตามีนก่อนนอนสามารถช่วยบรรเทาอาการคันและช่วยให้นอนหลับได้ดีขึ้น

2. การหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้

   • หลีกเลี่ยงการสัมผัสสารก่อภูมิแพ้ที่รู้ว่าเป็นต้นเหตุของอาการคัน เช่น ฝุ่น, ขนสัตว์ หรือสารเคมีในที่นอน

   • การใช้ที่นอนและหมอนที่ป้องกันสารก่อภูมิแพ้ และการทำความสะอาดบ่อยครั้งสามารถลดปริมาณสารก่อภูมิแพ้ในสิ่งแวดล้อม

 

การเข้าใจกลไกทางชีววิทยาของผิวหนังที่ตอบสนองต่อสารก่อภูมิแพ้ช่วยให้เราสามารถป้องกันและรักษาอาการคันได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น การใช้ยาต้านฮีสตามีนและการหลีกเลี่ยงสารก่อภูมิแพ้เป็นวิธีที่สำคัญในการบรรเทาอาการคันที่เกิดจากภาวะภูมิแพ้และช่วยให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น

 

​

ภาวะภูมิแพ้ผิวหนัง (Eczema หรือ Atopic Dermatitis)

​

ภาวะภูมิแพ้ผิวหนัง (Eczema หรือ Atopic Dermatitis) เป็นโรคเรื้อรังที่ทำให้ผิวหนังอักเสบและเกิดอาการคันที่รุนแรง โดยเฉพาะในตอนกลางคืน กลไกทางชีววิทยาที่เกี่ยวข้องกับโรคนี้ประกอบด้วยหลายปัจจัยที่ทำให้เกิดอาการคันและการอักเสบของผิวหนัง

 

กลไกทางชีววิทยาของภาวะภูมิแพ้ผิวหนัง (Eczema)

1. การทำลายชั้นเกราะป้องกันผิว (Skin Barrier Dysfunction)

   • ในผู้ป่วยโรคผิวหนังภูมิแพ้ ชั้นเกราะป้องกันผิวหนัง (Skin Barrier) จะถูกทำลายหรือลดประสิทธิภาพ ทำให้ผิวหนังสูญเสียความชุ่มชื้นและแห้งง่าย

   • การสูญเสียความชุ่มชื้นและความสามารถในการป้องกันสารก่อภูมิแพ้และสารเคมีต่าง ๆ ทำให้ผิวหนังเกิดการอักเสบและคัน

2. การตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันที่ผิดปกติ (Immune System Dysregulation)

   • ผู้ป่วยโรคผิวหนังภูมิแพ้มีการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกันที่ไวเกินไป เมื่อมีการกระตุ้นจากสารก่อภูมิแพ้หรือสารระคายเคือง เซลล์ภูมิคุ้มกันจะปล่อยสารเคมีสื่อสาร (Cytokines) เช่น อินเตอร์ลูคิน-4 (IL-4) และอินเตอร์ลูคิน-13 (IL-13) ซึ่งทำให้เกิดการอักเสบและการคัน

   • ฮีสตามีน (Histamine) และสารเคมีอื่น ๆ ที่ถูกปล่อยจากเซลล์ภูมิคุ้มกันจะกระตุ้นปลายประสาทและทำให้เกิดอาการคัน

3. การกระตุ้นของปลายประสาท (Nerve Ending Activation)

   • การอักเสบของผิวหนังจะกระตุ้นปลายประสาทที่อยู่ในผิวหนัง ทำให้เกิดการส่งสัญญาณประสาทไปยังสมองซึ่งแปลผลเป็นความรู้สึกคัน

   • ในเวลากลางคืน การกระตุ้นปลายประสาทนี้จะรุนแรงขึ้นเนื่องจากไม่มีสิ่งรบกวนอื่น ๆ ทำให้การรับรู้ความรู้สึกคันชัดเจนมากขึ้น

 

การรักษาและป้องกัน

1. การใช้ยาทาสเตียรอยด์ (Topical Steroids)

   • ยาทาสเตียรอยด์มีประสิทธิภาพในการลดการอักเสบและการคัน โดยลดการปล่อยสารเคมีสื่อสารจากเซลล์ภูมิคุ้มกันและลดการกระตุ้นปลายประสาท

   • การใช้ยาทาสเตียรอยด์ตามที่แพทย์สั่งจะช่วยควบคุมอาการและลดความรุนแรงของโรค

2. การใช้ยาต้านฮิสตามีน (Antihistamines)

   • ยาต้านฮิสตามีนช่วยลดอาการคันโดยการยับยั้งการปล่อยฮีสตามีนจากเซลล์ภูมิคุ้มกัน ทำให้อาการคันลดลง

   • การใช้ยาต้านฮิสตามีนก่อนนอนสามารถช่วยบรรเทาอาการคันในเวลากลางคืนและช่วยให้นอนหลับได้ดีขึ้น

3. การรักษาความชื้นของผิวด้วยมอยส์เจอไรเซอร์ (Moisturizers)

   • การใช้มอยส์เจอไรเซอร์เป็นประจำจะช่วยเสริมสร้างชั้นเกราะป้องกันผิวหนังและรักษาความชุ่มชื้นของผิว

   • มอยส์เจอไรเซอร์ที่มีส่วนผสมของสารที่ช่วยเสริมสร้างชั้นลิพิดของผิวหนัง เช่น กลีเซอรีน, เซราไมด์ และยูเรีย จะช่วยลดการสูญเสียน้ำและป้องกันการแห้งของผิวหนัง

 

การเข้าใจกลไกทางชีววิทยาของโรคผิวหนังภูมิแพ้ช่วยให้สามารถป้องกันและรักษาอาการคันในเวลากลางคืนได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยการใช้ยาทาสเตียรอยด์และยาต้านฮิสตามีนตามที่แพทย์สั่ง รวมถึงการรักษาความชุ่มชื้นของผิวด้วยมอยส์เจอไรเซอร์จะช่วยควบคุมอาการและลดความรุนแรงของโรคได้

 

 

ปัจจัยทางจิตวิทยา

​

ปัจจัยทางจิตวิทยา เช่น ความเครียดหรือความวิตกกังวล สามารถส่งผลกระทบต่ออาการคันผิวหนังในเวลากลางคืนผ่านกลไกทางชีววิทยาของร่างกายหลายประการ ความเครียดเป็นสภาวะที่ทำให้ร่างกายปล่อยสารเคมีต่าง ๆ และเกิดการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาที่สามารถกระตุ้นหรือทำให้อาการคันแย่ลง

 

กลไกทางชีววิทยาของผิวหนังที่เกิดจากปัจจัยทางจิตวิทยา

1. การปล่อยสารเคมีสื่อประสาท (Neurotransmitter Release)

   • ความเครียดทำให้ร่างกายปล่อยสารเคมีสื่อประสาท เช่น นอร์อิพิเนฟริน (Norepinephrine) และเซโรโทนิน (Serotonin) ซึ่งมีบทบาทในการควบคุมการตอบสนองของระบบประสาทและภูมิคุ้มกัน

   • สารเคมีเหล่านี้สามารถกระตุ้นปลายประสาทในผิวหนัง ทำให้เกิดอาการคัน

2. การกระตุ้นระบบภูมิคุ้มกัน (Immune System Activation)

   • ความเครียดสามารถกระตุ้นการทำงานของระบบภูมิคุ้มกัน ทำให้มีการปล่อยสารเคมีสื่อสาร เช่น ไซโตไคน์ (Cytokines) ที่ทำให้เกิดการอักเสบในผิวหนัง

   • การอักเสบนี้จะทำให้ปลายประสาทในผิวหนังถูกกระตุ้นมากขึ้น ทำให้เกิดอาการคัน

3. การกระตุ้นปลายประสาท (Nerve Ending Activation)

   • สารเคมีที่ถูกปล่อยจากระบบประสาทและภูมิคุ้มกันเมื่อเกิดความเครียดจะกระตุ้นปลายประสาทในผิวหนัง ทำให้เกิดสัญญาณไฟฟ้าส่งไปยังสมองซึ่งแปลผลเป็นความรู้สึกคัน

   • ในเวลากลางคืน เมื่อไม่มีสิ่งรบกวนอื่น ๆ ทำให้การรับรู้ความรู้สึกคันชัดเจนมากขึ้น

 

การรักษาและป้องกัน

1. การใช้เทคนิคการผ่อนคลาย (Relaxation Techniques)

   • เทคนิคการผ่อนคลาย เช่น การฝึกหายใจลึก ๆ (Deep Breathing) และการทำสมาธิ (Meditation) สามารถช่วยลดความเครียดและความวิตกกังวล ซึ่งจะช่วยลดการปล่อยสารเคมีที่กระตุ้นอาการคัน

2. การฝึกหายใจลึก ๆ (Deep Breathing Exercises)

   • การฝึกหายใจลึก ๆ ช่วยให้ระบบประสาทส่วนกลางผ่อนคลาย ลดการปล่อยสารเคมีที่กระตุ้นการคัน และช่วยให้นอนหลับได้ดีขึ้น

3. การทำสมาธิ (Meditation)

   • การทำสมาธิช่วยให้จิตใจสงบ ลดการตอบสนองทางสรีรวิทยาที่เกิดจากความเครียด และช่วยให้ร่างกายสามารถฟื้นฟูได้อย่างเต็มที่ในช่วงกลางคืน

 

การเข้าใจกลไกทางชีววิทยาที่เชื่อมโยงระหว่างปัจจัยทางจิตวิทยาและอาการคันผิวหนังช่วยให้สามารถจัดการกับอาการคันได้อย่างมีประสิทธิภาพ การใช้เทคนิคการผ่อนคลาย การฝึกหายใจลึก ๆ และการทำสมาธิก่อนนอนเป็นวิธีที่ดีในการลดความเครียดและความวิตกกังวล ซึ่งจะช่วยลดอาการคันและทำให้การนอนหลับดีขึ้น

 

 

ภาวะเรื้อรังของโรคบางชนิด

 

ภาวะเรื้อรังของโรคบางอย่าง เช่น เบาหวาน, โรคตับ, และโรคไต สามารถนำไปสู่อาการคันที่แย่ลงในเวลากลางคืนผ่านกลไกทางชีววิทยาหลายประการ ความซับซ้อนของกลไกเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการทำงานที่ผิดปกติของระบบภูมิคุ้มกัน, ระบบประสาท, และการทำงานของอวัยวะต่าง ๆ ในร่างกาย

 

กลไกทางชีววิทยาของผิวหนังที่เกิดจากภาวะเรื้อรังของโรคต่าง ๆ

1. โรคเบาหวาน (Diabetes Mellitus)

   • การเสื่อมของปลายประสาท (Neuropathy): ผู้ป่วยเบาหวานมักมีอาการเสื่อมของปลายประสาท ซึ่งทำให้เกิดความรู้สึกคันหรือแสบร้อนบนผิวหนัง

   • การไหลเวียนเลือดที่ลดลง (Reduced Blood Circulation): เบาหวานทำให้การไหลเวียนของเลือดในร่างกายลดลง ส่งผลให้ผิวหนังแห้งและเกิดอาการคัน

2. โรคตับ (Liver Disease)

   • การสะสมของสารพิษ (Toxin Accumulation): การทำงานของตับที่ผิดปกติทำให้สารพิษสะสมในร่างกาย สารพิษเหล่านี้สามารถกระตุ้นปลายประสาทในผิวหนัง ทำให้เกิดอาการคัน

   • การเพิ่มของสารบิลิรูบิน (Increased Bilirubin): โรคตับทำให้ระดับบิลิรูบินในเลือดสูงขึ้น ซึ่งสารนี้สามารถกระตุ้นปลายประสาทและทำให้เกิดอาการคันที่รุนแรง

3. โรคไต (Chronic Kidney Disease)

   • การสะสมของสารเสีย (Waste Product Accumulation): การทำงานของไตที่ผิดปกติทำให้สารเสีย เช่น ยูเรีย (Urea) สะสมในเลือด สารเหล่านี้ทำให้เกิดการระคายเคืองต่อผิวหนังและทำให้เกิดอาการคัน

   • การเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมน (Hormonal Imbalance): โรคไตทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของระดับฮอร์โมนในร่างกาย ซึ่งสามารถกระตุ้นอาการคันได้

 

การรักษาและป้องกัน

1. การควบคุมโรคเรื้อรัง (Management of Chronic Diseases)

   • การรักษาและควบคุมโรคเรื้อรังเช่น เบาหวาน, โรคตับ, และโรคไตโดยการติดตามการรักษาและคำแนะนำของแพทย์อย่างเคร่งครัดสามารถช่วยลดอาการคันได้

   • การใช้ยาตามที่แพทย์สั่ง เช่น ยาควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน หรือยาลดความดันโลหิตและสารเสียในเลือดสำหรับผู้ป่วยโรคไต

2. การบรรเทาอาการคัน (Symptom Relief)

   • ใช้ยาต้านฮิสตามีน (Antihistamines) เพื่อบรรเทาอาการคันที่เกิดจากการกระตุ้นของปลายประสาท

   • ใช้ครีมหรือโลชั่นที่มีส่วนผสมของมอยส์เจอไรเซอร์ที่ช่วยรักษาความชุ่มชื้นของผิวหนัง

3. การปรึกษาแพทย์ (Consulting Healthcare Providers)

   • การปรึกษาแพทย์เพื่อหาวิธีการรักษาที่เหมาะสมสำหรับอาการคันที่เกิดจากโรคเรื้อรัง และการตรวจสอบสาเหตุที่แท้จริงของอาการคันเพื่อให้การรักษามีประสิทธิภาพมากที่สุด

 

การเข้าใจกลไกทางชีววิทยาที่เชื่อมโยงระหว่างโรคเรื้อรังและอาการคันช่วยให้สามารถจัดการและบรรเทาอาการคันได้อย่างมีประสิทธิภาพ การรักษาและควบคุมโรคเรื้อรังเป็นสิ่งสำคัญในการลดอาการคันและปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้ป่วย

​

 

สรุปแนวทางแก้ไขเบื้องต้น

บทความด้านบนอธิบายแนวคิดทางวิชาการถึงสาเหตุและแนวทางการแก้ปัญหาปัญหาคันกลางคืน อย่างไรก็ตามเราพบว่าปัญหาที่เกิดกับคนส่วนใหญ่ โดยเฉพาะผู้สูงอายุคือปัญหาผิวแห้งคัน ซึ่งสามารถแก้ไขได้ด้วยการลดอาการคันเฉพาะหน้าเพื่อให้ผู้มีปัญหาหยุดเกา ซึ่งจะยิ่งกระตุ้นอาการคัน พร้อมทั้งปรับสภาพผิวให้แข็งแรงด้วยส่วนผสมที่ทำให้ผิวแข็งแรงและป้องกันสิ่งระคายภายนอกได้ ขอแนะนำผลิตภัณฑ์ KAYU โดยประกอบด้วยครีมและสบู่เหลว สำหรับใช้ร่วมกันเพื่อควบคุมอาการคันผิวจากอาการผิวแห้งและการระคายเคืองทั่วไป
 

หากมีอาการคันมากจนทนไม่ได้ แนะนำให้ใช้แจลเย็นประคบเพื่อลดอาการเฉพาะหน้า สักระยะอาการคันมักจะลดลงไปเอง หากเป็นต่อเนื่องและรุนแรงมากแนะนำให้พบแพทย์ผิวหนัง